Pojemność czajnika ma wpływ na ukształtowanie poszczególnych jego elementów. Średnica dziobka, czy wielkość uchwytu wraz ze wzrostem pojemności też rosną, nie jest to jednak proste przeskalowanie. Są pewne wielkości graniczne, w których zawiera się dobre działanie. Zbyt mała średnica skutkuje powolnym wylewaniem się naparu, co grozi przeparzeniem herbaty, za duża to chlapiący dziobek. Uchwyt dostosowany do palców dłoni to pewny i wygodny chwyt. Proporcje wielkości tych elementów do korpusu w malutkich czajnikach będą inne niż w czajnikach o podobnej formie, ale dużo większych.
Najmniejszy czajnik jaki do tej pory wytoczyłem miał ok. 40ml. pojemności. Trudność w tej skali polega na precyzji i takim dobraniu wielkości elementów, żeby nie zagubić formy i nie stracić użyteczności. Nieco łatwiej jest z czajnikami dużo większymi.
Małe jest piękne, ale wymagające.
Ten wpis i zdjęcia przywołały wspomnienia, kiedy to w ubiegłym roku na Festiwalu Wysokich Temperatur w ogródku Czajowni gdzie została wystawiona ceramika różnych autorów nabyłam swój pierwszy ceramiczny czajniczek. Wśród herbacianych utensyliów poznałam Antona, który pomógł mi w wyborze czajniczka...nalewaliśmy wodę do różnych czajniczków i przelewaliśmy ją do czarek obserwując jak zachowuje się strumień...Dobrze się przy tym bawiliśmy i właśnie podczas tych testów wybrałam sobie czajniczek Twojego, Grzesiu, autorstwa ;) Dziękuję :)
OdpowiedzUsuńTen wspomniany w tekście 40ml. czajnik to właśnie Twój ;) Tak właśnie trzeba wypierać ceramikę do herbaty - przez działanie. Oby służył Ci długo. Dziękuję i pozdrawiam.
Usuńach :)))
UsuńMogę prosić o zdjęcie tego mikrusa? :) Jak i co w nim parzysz?
OdpowiedzUsuń