Najczęściej powstaje przez wykrawanie (tzw. obtaczanie) określonego profilu we wcześniej zgrubnie wytoczonej podstawie. Przy tradycyjnie ręcznie formowanych czarkach raku jest raczej doklejana; matchawan która powstaje przez lepienie na kole, a nie toczenie, ma też nieregularną, z wolnej ręki wycinaną stopę.
Wykrawanie profilu niejako naturalnie wydziela strefy stopy - pierścień, jej wnętrze (kodainai) i zewnętrze (kodaiwaki), kąt między pierścieniem i powierzchnią zewnętrzną (kodaigiwa), oraz podstawę, którą stopa styka się z podłożem (tatami-tsuki).
Ukształtowanie tych partii daje stopie nazwy - "kolanko bambusa" (takenofushi kodai), "czapka" (tokin kodai), "oko węża" (janome kodai), "wir" (uzumaki kodai), "spirala muszli" (kaijiri kodai), rozszczepiona stopa (wari kodai), wycięta stopa (kiri kodai) ...
Lubię ten moment w pracy z czarką, to dopełnienie kształtu, te fruwające wiórki...
Bądźmy wdzięczni czarce za stopę - dzięki niej nie parzy.
...
post pierwotnie ukazał się 10 marca 2014 na forum Herbaciarze
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz